درحال یادگیری...
های علیکم جمیعا
امیدوارم حالتون خوب باشه...
عاقایون داداشام از اونجایی که پشت صحنه وب برام ی فضای جدیده...
فعلا در حال یادگیری هسدم 😔😂
های علیکم جمیعا
امیدوارم حالتون خوب باشه...
عاقایون داداشام از اونجایی که پشت صحنه وب برام ی فضای جدیده...
فعلا در حال یادگیری هسدم 😔😂
سلام ماهی شی خوبی؟ چه خبرا؟
بقیه چقدر وبلاگاشون قشنگخ مال من شبیه بغض یاکریمه
سلام خوش اومدی :)
عوممم امیدوارم هر چه زودتر حالت خوب بشه ماهی شی عزیز
خوبم خیلی ممنون YY خودت خوبی؟
چه خبرا؟
سلامی دوباره و روز بخیر به ماهی شی عزیز
(ღ˘⌣˘ღ)
مرسی مهربونم 🍓♥️ اوهوم، نه متاسفانه 😢
خداروشکر منم بدک نیستم، فعلا خیلی ناراحت دانشگاهم کل هفته رو از ۸ صبح تا ۶ بعد از ظهر برامون کلاس گذاشتن... 😢
عزیزم 🍓♥️
سلام عزیزم، خوبی؟ خوشی؟ چه خبرا؟ 😁
من تا الان وبت رو کشف نکرده بودم، نمی دونستم اینجا مال توعه 😢😭
سلام ماهی شی .. خوبی؟
نیستی این روزا
البته اینو اضافه کنم که گرایش ارشد و شغل اینده ی من بالینی نخواهد بود تا با همچین افرادی سر و کله بزنم. با این حال نیاز بوده که راجع بهشون اطلاعات داشته باشم.
گرایش مورد علاقه ی من علوم شناختیه.
خب راستش توی روانشناسی موضوع خیلی خیلی پیچیده تر از رفتار یک پزشک با بیمارشه. ما خیلی محتاطانه و بسته به شخصیت و اختلال افراد رفتار می کنیم.
موضوع بعدی اینکه هر کسی که میاد پیش مون لزوما قرار نیست اختلال داشته باشه و بیمار باشه. ممکنه صرفا رفتار نابهنجاری داشته باشه یا مثلا کسی باشه که از رفتارهای نابهنجار یا اختلال شخصی دیگه به ستوه اومده باشه!
یا مثلا راهنمایی شغلی، تحصیلی و غیره بخواد و و و ..
از اون جایی که با افراد مختلفی سر و کله میزنیم سوالت می تونه پاسخ های خیلی زیادی داشته باشه. همین طور متنی که توضیح دادی و گفتی می تونه تحت شرایط مختلف اصلا فرق کنه و یکسان نباشه برای همه.
کلا توی روانشناسی عموما نسخه ی کلی ای نیست که برای همه بپیچیم بره! واقعا مثل پزشکی نیست.
بزار با ذکر چند مثال موضوع رو باز تر کنم:
- مثلا بعضی از بیماران مثل افراد نارسیسم(خودشیفته) و یا پارانوئید ها اصلا قبول نمی کنن که مشکل از اوناست. تازه از بقیه هم شاکی ان. اصلا نمی پذیرن که بیمارن. بعد تصور کن این افراد برن دنبال؟ تقریبا اصلا اتفاق نمیوفته. به این ویژگی های خودشونم می بالن و اسمشو زرنگی و چیزای دیگه میزارن.
- بعضی افراد مثل افرادی که جز دسته ی سایکوزها(روان پریش ها) هستن می بینی اصلا ارتباطی با واقعیت ندارن چه برسه به اینکه دنبال راه درمان باش.
- گاهی اوقات توهم ها،هذیان ها، عدم هوشیاری، عدم ادراک صحیح باعث میشه افراد اصلا به سمت هیچ درمانی نرن.
- مثلا کسایی که اسکیزوفرنی(شیزوفرنی) دارن در تفکر سنتی بهشون جن زده گفته می شده(هنوزم هستن کسایی که اینجور فکر میکنن) این افراد و اختلال های سایکوز مشابهش میتونن حتی مدعی کارای ماورائی و ارتباط با ماوراء و دیدن جن و پری و هزار چیز دیگه بشن.
این افراد اصلا نمیرن دنبال درمان.
- گاهی اوقات زوال عقلی، فراموشی، صرع، التهاب ها و عفونت ها و بیماری های دیگه باعث میشه فرد اصلا سمت این نره که چش شده. ممکنه فقط از اوضاع ناراحت باشه یا بترسه و به پزشک یا درمانگر مراجعه کنه.
- باقی موارد احتمالش هست که فرد بره دنبال. اما عموما افراد چون منبع اصلی شون حرف بقیه یا اینترنته می بینی اصلا درست در نمیاد و حتی گاهی الکی به خودشون به خاطر داشتن چند ویژگی یا رفتار خاص برچسب یک اختلال میزنن. اما اون بین هم هستن کسایی که سر مطالعه ای که داشتن از منابع معتبر و میزانی هوش، متوجه شدن که مشکل شون چیه. تعداد این افراد کمه. عموما فرد مبتلا به یک اختلال ارجاع داده میشه توسط بقیه چون ازش کلافه شدن یا اذیت و آزارشون میده اختلالش یا خود بیمار رو آزار میده. و یا اینکه خود بیمار متوجه میشه که یه چیزی عادی نیست و میاد و مراجعه می کنه.
راستش به نظرم بهتره از سوالات چنین آزمون ها و یا صرفا سوالات سرگرم کننده ای که میزارن، برای شناخت بیشتر و بهتر خودتون استفاده کنین. برای همین میگم باید پایبند پاسخ نباشین و به سوالات فکر کنین. در واقع خودشناسی از همین چیزهای ساده و بدیهی شروع میشه. از بررسی رفتارها، افکار و احساساتمون.
من برم صبحونه بخورم و بیام راجع به بخش بعدی حرفهات بگم .. ببخشید من این همه صحبت میکنم "^"
T-T از سکرت بودن خود بکاه.
راستش این مورد که گفتم حرف من نیست. ما یکسری کتاب مرجع داریم که تمام اختلالات روانی رو بررسی میکنن و همۀ روانشناسان سراسر دنیا باید براساس اونها درمان رو انجام بدن. این کتاب ها هر چند سال تجدید نظر میشن با این حال توی علائم و سمپتوم ها تجدید نظر نمیشه. تغییرات توی طبقه بندی اختلالات و اضافه شدن یک اختلال جدیده. یکی از این منابع DSM هستش. فعلا اخرینش DSM-5-tr هستش: به عبارتی دی اس ام فایو تجدید نظر شده.(به طور کلی ما یک سری ملاک های کلی تشخیصی توی رون درمانی آسیب های شناختی داریم که همه جای دنیا یکسانه)
قبل اینکه بخوام توضیح بدم که چرا این اختلال بیشتر به عوامل جسمانی برمیگرده بزار چیزی رو بگم:
اختلالات روان انواع مختلفی دارن و این اختلالات تحت تاثیر عوامل خیلی خیلی زیاد و مختلفی ممکنه پیش بیان نه صرفا خانواده و تربیت!
عواملی مثل ژنتیک، زندگی جنینی، زایمان و بعد از اون محیط های مختلف که در اونها قرار میگیره فرد(یکیش فقط محیط خانواده است)، بیماری های جسمی خصوصا اختلالات و تفاوت هایی که در اتصالات نورونی و مغز افراد هست، نوع تغذیه، مصرف مواد و الکل، تاثیرات کم یا زیاد بودن هورمون ها، حتی تاثیرات فصل ها و ریتم شبانه روزی و غیره همگی بر افراد تاثیر میزاره و باعث ایجاد اختلال های روان میشه.
حالا براساس DSM اختلال ADHD یا همون نقص توجه و بیش فعالی به چه دلایلی به وجود میاد؟(ممکنه یک یا بیشتر از موارد زیر علت ای دی اچ دی در فرد باشه):
- وزن کم نوزاد هنگام تولد خطر ابتلا به ای دی اچ دی رو 2 تا 3 برابر میکنه.
- سیگار کشیدن مادر هنگام بارداری با ابتلای فرزند به ای دی اچ دی همبستگی داره.
- همچنین مصرف مواد، الکل، برخی رژیم های غذایی، مواجهه با مواد سمی و عفونت در دوران بارداری احتمال ابتلای فرزند به ای دی اچ دی رو بالا می بره.
- اگر خویشاوندان درجه ی یک یا نزدیک به فرد مبتلا به ای دی اچ دی باشن، به دلایل ژنتیکی احتمال ابتلا به ای دی اچ دی خیلی بالا میره.
- اختلالات بینایی و شنوایی، ناهنجاری های سوخت و سازی بدن، کمبود های غذایی، اختلالات خواب و صرع ممکنه در ابتلای فرد به ای دی اچ دی موثر باشن.
- عدم تعادل شیمیایی، اختلال و آسیب مغزی(خصوصا به بخش فرونتال مغز: یعنی قشر پیش پیشانی و جلویی مغز)و تغییر فعالیت های مغزی یکی دیگه از علت های مهم ای دی اچ دی هستن.: این موارد که گفتم و وراثت و شرایط جنینی بیشتر از همه دخیله در ابتلا.
افراد مبتلا به ای دی اچ دی رو عموما از طریق بررسی هورمون ها و تصویربرداری مغزی به راحتی می تونیم تشخیص بدیم. نیاز به مصرف دارو دارن و دیگر روش های درمانی. و اینکه پیشنهاد میشه بعضی هاشون حتی نوروفیدبک انجام بدن.
حالا چرا خانواده تقریبا هیچ نقش تربیتی ای توی ایجاد ای دی اچ دی ندارن؟ چون از نظر مغزی، هورمونی و ژنتیکی مستعد هستن این افراد رفتارهای خاصی رو از همون سنین کودکی دارن که نتیجه ی تربیت والدین نبوده بلکه در تمام بیماران مبتلا یکسانه. اما با همه ی اینها روانشناس ها با آموزش رفتار های صحیح به فرد مبتلا و خانواده اش کمک میکنن که بیمار زندگی بهتر و بهنجار تری رو تجربه کنه و کمتر اذیت بشه.
+ اره به نظر منم اشتباه گرفتی شون. توجه طلبی یک اختلال نیست. بلکه ممکنه ناشی از یک آسیب روانی، تروما و عوامل دیگه باشه که این مورد بیشتر به تربیت و زندگی فرد برمیگرده.
ما به هر چیزی برچسب اختلال نمیزنیم. اختلالات عموما سمپتوم های جسمی دارن و جدی هستن. نیاز به درمان های دارویی، درمان های الکتریکی، رفتار درمانی، تغییرات شناختی و خیلی چیزهای دیگه دارن.
ولی این مورد که اشاره کردی، یعنی توجه طلبی، عملا نیاز به یک روان درمانی ساده داره تا فرد متوجه رفتار نادرستش بشه و ریشه ی این رفتار رو بشناسه. مثلا بفهمه علت این توجه طلبی رفتار مشکل داری بوده که پدر یا مادرش در کودکی باهاش داشتن. بعدش با یکسری توصیه و راهکارهای درمانی به فرد کمک میشه تا باهاش کنار بیاد و تغییرش بده.
+ خواهش میکنم :)) خوشحالم که چیزهای جدیدی یاد میگیری و می آموزی💗
درود و روز بخیر
من باز هم بازگشتم تا باهم صحبت کنیم -^-
خب خب برم ببینم چیا نوشتیم و پیام بدم.
مثلا برای مثال این سایت یه سایت معتبره .. این صفحه اش که مربوط به آزمون های شخصیت و نظریه هاش میشه رو ببین:
همونجور که میبینی ازمون های معتبر رایگان ارائه نمیشن. چون قبلش باید اعتبار(پایایی و روایی) ازمون رو بسنجن که بالا باشه و قابل استفاده.
یکی از کارهایی که روانسنج ها و روانشناس ها انجام میدن همین کاره.
ازمون های مختلفی برای شخصیت توی این سایت که فرستادم هست چون در واقع از این موارد بیشتر استفاده میشه. سنجش نتیجه ی نهایی یک ازمون هم به عهده ی دو نفره. یک. روانسنج. دو. رواندرمانگر.
روانسنج پاسخ ازمون رو بدست میاره .. این افراد جوری حرفه ای هستن که اگر پاسخ دهنده(مراجع) از عمد جواب دیگه ای داده باشه یا دروغ گفته باشه متوجه میشن و سوالات مربوطه که اینجور بوده رو علامت میزنن.
بعدش این پاسخ ازمون ها به درمانگر داده میشه. روان درمانگر با توجه به مصاحبه ی بالینی متوجه صحت نتایج میشه و شروع به درمان یا کمک به مراجع میکنه.
در کل استفاده ی صحیح از ازمون ها به شکلیه که گفتم و باید توسط روانسنج یا روانشناسی که خبره است توی این کار گرفته بشه. عوامل زیادی رو روانسنج و روانشناس میسنجن. عوامل مزاحم رو تا حد ممکن حذف میکنن. بعضی ازمون ها حتی زمان داره. بعضی ازمون ها رو باید بالای سر مراجع باشی تا توضیحات لازمه رو بدی یا حتی حالات بدنی و چهره ی فرد رو یادداشت کنی موقع پاسخ گویی.
حتی مراجع حق نداره ازمون رو ببره خونه پاسخ بده و بیاره. چه برسه مثل این ازمون های انلاین توی خونه پاسخ بده 😅
ازمون ها برای استفاده ی عمومی نیستن. چون فقط باعث لیبل و برچسب زدن میشن. ما از ازمونها استفاده ی درمانی می کنیم.
این هم صفحه ی مربوط به ام بی تی آی: کلیک
البته. از سایت های معتبر روانسنجی که توی نت هستن می تونی سوالات رو تهیه کنی.
یه سوال. میشه بگی رشته ی تحصیلیت چیه؟ واقعا هیچ پیش زمینه ی ذهنی ای ندارم ازت ..
راستش اختلالی مثل adhd برخلاف تصور عموم عموما به تربیت و محیط خانواده ارتباطی نداره بلکه به عوامل تاثیر گذار جسمانی مربوطه
و اینکه امیدوارم اختلال ای دی اچ دی یا همون اختلال نقص توجه و بیش فعالی رو با توجه طلبی اشتباه نگرفته باشی (چون گفتی که توی فضای مجازی یه عده دنبال توجهن و از طرف دیگه راجع به میزان توجه والدین گفتی)
میدونم درسته برخی افراد به دنبال اینن که خودشون رو بشناسن ولی موضوع اینه که سوال هایی که پاسخ میدیم و جوابی که میدیم مهمه نه صرفا نتیجه.
ولی در کل منم باهات موافقم. این تست های توی اینترنت رو نباید جدی گرفت.
ولی تست اعتباریافته رو میشه جدی گرفت و ازش برای درمان یا کمک و مشاوره به افراد استفاده کرد. ولی اینم حتی نباید لیبل بزنه به افراد. یعنی طرف نباید بفهمه مثلا تیپ شخصیتش فلانه. اصلا نیازی نیست بدونه. فقط روانشناس باید با توجه به شخصیتش بهش کمک کنه.
چون مردم به طور کلی از برچسب زدن و گاهی هم برچسب خوردن خوششون میاد. خصوصا اگه یه موجی راه بیوفته و یه چیزی به نظر خوب برسه.
مثل اختلال adhd که همه به صورت برچسب دارن استفاده میکنن(بماند که یه سری روانشناس نما و بی سواد هم دارن به این قضیه دامن میزنن. مثلا همین adhd .. از نظر میزان شیوع بسیار بسیار پایینه احتمالش .. ولی توی مجازی و واقعیت ادم با برچسب adhd ریخته فقط -_-
+ راستش فکر میکردم بگی هیچ کدوم
اوهوم همین طوره .. میشه گفت رشته ام دیدم رو به خیلییی چیزا تغییر داده
دوس دارم ببینم ولی چه کنیم؟فقط موقعی که درس زیاد داری غیلم و سریال و انیمه میچسبه...الان که کاملااا بیکارم حوصله هیچکدومو ندارم😐😭😂
راستی اینکه برای بار دوم گفتم به عنوان دانشجوی روانشناسی و اینا نمیخوام باعث بشه که حس بدی بده .. صرفا گفتم چون مربوط به رشته ام میشه.
در کل خیلی ها تست ام بی تی آی میدن .. منم قبل اینکه دانشجو بشم و حتی ترم اولم فکر می کردم درسته .. بعدش که روانسنجی و آزمون های روانشناختی رو خوندم و خودم شروع به آزمون گیری کردم دیدم که فرق دارن
ممنون گل 🌸💗 تو هم خوب بمونی -^-
مرسی :"))
راستش به عنوان دانشجوی روانشناسی چیزای زیادی راجع به خودم می دونم که میتونم هر کدوم رو که بخوای بگم. همچنین با خبرم که تیپ های شخصیتی که همه میشناسن و داخل نت تستش رو میدن سوال های اصلی آزمون ها نیست و اعتبار نداره. از طرفی افراد فقط یک شخصیت خاص منحصر شده به چهار حرف ندارن. بیشتر اینجور چیزا برای کاسبیه. میتونم بگم: رمالی جدید.
با همه ی اینا با توجه به تایپی که گفتی،شخصیت مون باید بهم نزدیک باشه.
خب .. میتونی بگی دانشجو هستی یا دانش آموز؟
ممنون گلم خوبم ..خودت خوبی؟؟
من سوفیا هستم می تونی سوفی صدام کنی.
بیست و چندی سال سن دارم و دانشجوی روانشناسی ام.
حالا شما خودت رو معرفی کن -^-
سلام روز بخیر 😅 به گمونم من نفر سومم
ارههه خوب کردیییی
هیچ...با درسا پاره شدم و خستهه سوو مشاورم تا اخر تابستون استراحت دادد...و الان حوصلم سررفته😐😂
خدانکنه ماهیی...خوبم تو چطوری؟چخبرا؟
سلامم ماهییی
که اینطور 😮
آرهههه آفرینن 🤩🤩👍👍 باهوشیا زود متوجه میشی چیکار کنی.. الحق سیس خودمی😎🍻
یکی من یکی شیما نفر سوم کیه؟! 👀
کد امنیتی برای ارسال کامنت رو میتونی برداری؟👀 یه تلاشی بکن اگه موفقیت امیز نبود بگو ادرس بدم چیکار کنی
فدایت خوبم ممنون
گفتم پیامی بدم بعد از مدت ها و حالی بپرسم -^-